Onze keuken was ver op. Veel beschadigingen, deurtjes hangen scheef, gas koken, tegelvloer met putjes, etc. dus er moet iets gebeuren. Je kan er nog wel koken, we zijn niet veroordeeld tot rauw voedsel, maar er zijn grenzen. Toch? Bovendien, als we het huis tzt willen verkopen , dan maakt dat in ieder geval (financieel…) wel uit. Energetisch is het ook niet geweldig, met een dertig jaar oude koelkast en zo, ook dat is een reden. Maar goed, het moet wel opwegen tegen de nieuwe materiaal investering…
Bovendien, het wordt de eerste keuken die wij kopen in ons leven, afgezien van een klein aanrecht in een ver verleden. De huidige zat er al in toen we het huis kochten en is inmiddels zon 30 jaar oud. Als deze nou ook weer dertig jaar mee gaat…
De gedachten gingen nog even naar een timmerman inhuren, die zich daar eens een weekje aan kon amuseren en de oude opknappen, maar het lijstje ingrepen werd zo lang dat dat niet echt zinnig leek.
Maar dan begint het proces.
Ikea was een optie, uit hergebruikt hout en gerecyclede pet flessen…. waarom niet. Maar we kwamen er niet uit, toch wat beperktere keuzes in maatvoering. Het paste niet. Dus maar met wat wat andere leveranciers in ‘onderhandeling. Eentje viel uiteindelijk af, die kon bij de gewenste aanrechtblad alleen een grote spoelbak leveren. Maar we willen een kleine. Hoezo dan? Wel, een grote betekent meer volume en dus meer water en warmte behoefte Huh? Die kende hij nog niet. Afijn, na weken van keuzestress uiteindelijk de knopen doorgehakt en drie maanden wachten. Dat wil zeggen tijd voor de voorbereidingen en ombouw, die ik zelf wilde doen.
Eerst de oude keuken naar de bijkeuken, dat lukt beter als verwacht. Zelfs het aanleggen van water aan- en afvoer lukte wonderwel, nota bene met oude stukken pijp en bochtjes die ik in de loop der jaren verzameld had. Ook wat oude afvoerpijp kunnen gebruiken, gewoon mofje en aan elkaar lijmen.
Voor de nieuwe keuken had ik wel wat materiaal nodig, en kwam er bij de uitvoering achter dat knelkoppelingen wel makkelijk zijn, maar meer materiaal kosten! Dus op twee knel-kraantjes na, maar weer wat oude bochtjes los gesoldeerd en herbruikt, en wat geoefend met een pijpenbuiger. Het was de periode van de 1e Corona lockdown, dus klustijd zat….
Het elektrisch gedeelte had wat meer voeten in de aarde. Zo weinig mogelijk ingekapt, dat is uiteindelijk flexibeler, en veel vanuit plafond kunnen doen, waar ik vanuit een rommelzoldertje erboven makkelijk bij kon: heerlijk zon houten plafond/vloer :je breekt wat open, takt een nieuwe elektra doos aan, kabeltje naar spotje getrokken, uiteraard weer met zoveel mogelijk oude draad en in een stuk flexibele buis die die ik nog in de schuur had liggen van 15 jaar geleden, is nu op diverse plekken volledig gebruikt. Heeft me 15 jaar gekost om thuis te verdedigen dat ik alles moest bewaren, ‘het komt vast nog eens van pas’, en ziedaar… !
Jammer genoeg moest de stoppenkast wel vervangen worden. Die heeft 70 jaar in dit huis dienst gedaan, maar blijft zonde . Nu wel geheel voorbereid op inductiekoken, warmtepomp, zonnepanelen en elektrische auto. Of het er allemaal van moet komen…?
Wel alvast, de vloer erboven lag toch open, tegelijk plafonds van keuken zelf en woonkamer geïsoleerd, als voorbereiding op een zomer winterconcept: om in de koude periode te kunnen terugtrekken in de eetkeuken. (waarover een andere keer meer…)
De keuken moest ook nog gestuct, en in zijn geheel, geen tegelwerk deze keer, maar daar ben ik niet aan begonnen. Dat is zelfs voor iemand die redelijk kan klussen teveel gevraagd. En ze stelden me niet teleur, prachtig werk afgeleverd. Met de kanttekening, ze respecteren elkaars werk niet echt: de stukadoor pleistert gewoon over een wcd heen , eentje met lassen waar toevallig geen kapje op zat. Kortsluiting en uitkappen en herstellen dus. Geen ramp, wel lomp.
En dan kan de keuken komen. De ene dag zetten ze het huis vol dozen, en de andere dag monteren ze het, in 1 dag, alles prefab natuurlijk. Op zich deed de man goed werk, dat wat ie moest doen., Maar 0-flexibiliteit. Wat een starheid en ongeïnteresseerdheid. En helemaal als je het net iets anders wil. Zo wilde ik de afzuigkap wat hoger hebben, dat kon niet en dat mocht hij niet. Het kon wel, en mocht natuurlijk ook, alleen niet door hem. Bovendien, was dat extra werk, de mantel moest aangepast, en hij moest natuurlijk om 4 uur naar huis. De keuken stond uiteindelijk, maar een puinhoop achterlatend. Een echt enorme berg afval overal rondslingerend: dozen, karton, plastic, zaagsel, snijverliezen, etc. Afijn, ik snap nu waarom het keukenboeren genoemd worden.
Het is allemaal in orde gekomen, maar achteraf heb ik toch spijt dat ik niet een timmerman heb ingehuurd die het ter plekke kwam maken, nieuw dan wel. Zeker omdat ik al het voorbereidende werk zelf heb gedaan. En vooral ook omdat al dat prefab handig lijkt maar eigenlijk materiaal verslindend is: Neem de kastje zelf: Ieder kastje is zelfdragend en geheel dicht. Dat zijn 6 kanten aan materiaal. Bij 4 kastjes op een rij zijn dat 24 kanten. Uiteindelijk is dan iedere tussenschot nutteloos dubbel uitgevoerd. Bovendien, mijn wanden waren geheel gestuct, dus waarom zouden er achterkanten in moeten zitten? Ik herinner met dat Scandic Hotels in Scandinavië als onderdeel van hun duurzaamheidsbeleid ook jaren geleden al kasten maakte zonde achterkant, en met paar losse latje’s ipv massieve legplanken. En had ik dat ook zelf niet laten doen toen een timmerman jaren geleden een wandkast op zolder maakte? Nu was ik er toch weer ingetrapt… Als ik nu ook een timmerman had ingehuurd, had dat maar liefst 3 wandelen plus 4 achterkanten gescheeld. En de zijkanten aan de wand zijn ook niet nodig, dat maakt 9 van de 24 elementen overbodig. Dat is bijna 40%! Bovendien hoeft niet alles transport bestendig te zijn ingepakt, en kan wat slanker wellicht. Geluidisolatie tussen kastje speelt geen rol, en je ziet er niks van.
Bovendien, dan was het precies zoals ik gewild had, en zonder concessies aan de beperkingen van de keuken boeren, bijvoorbeeld in maatvoering. Los van de apparatuur, stelt zo’n keuken eigenlijk weinig voor. En al dat prefab is nergens voor nodig, is ontwikkeld om als zgn hoogstaande ‘producten’ door tussenhandel voor veel geld te kunnen verkopen. De consument wordt verleid met ‘snelheid’ , je zit slechts 1 dag in de rotzooi. Maar snelheid leidt dus tot meer kosten en meer materiaal. Een vakman is hier toch de beste oplossing, dan maar iets langer in de ‘rotzooi’. Weer een wijze les.
Kijk, het was bij ons zonder apparatuur bijna 6500 euro aan kastjes, aanrecht en ombouwen, daar had ik een timmerman best de zaak voor op maat kunnen laten maken. Voortaan toch maar weer doen. Vooropgesteld, dat ie te krijgen is, de meesten zijn in dienst van keukenboeren…
