Er zijn feitelijk maar twee opties: Of we gaan in CO2 lockdown, of we feesten door tot het de zaak in elkaar dondert.. Het laatste IPCC rapport maakt dat weer volkomen duidelijk.
Wat we nu doen is van “ zachte heelmeesters maken stinkende wonden”, met ons als decennia durend ongebreideld optimisme dat we ons met dadelijk 10 miljard mensen er wel uit innoveren zonder iets te hoeven laten. Andreas Malm de Zweedse activist , drukte het nog kernachtiger uit: fossils out or humans out. Ofwel : the earth or us. De aarde overleeft wel, zonder ons. En ‘us’ kan alleen bestaan als wij ons als onderdanige soort aan de aarde en haar potentie aanpassen.
Op dit moment, op basis van de ervaring de laatste 30-40 jaar , heb ik haast de neiging te zeggen: laten we feesten, ipv ons tientallen jaren in de stress, frustratie en burn outs te storten, voor een dan nog steeds ongeloofwaardig optimisme. De andere optie is een Lockdown. Hoe? Een kleine schets:
Iedereen een klein CO2 budget, soort basisinkomen in CO2, dat komt in plaats van geld, dat schaffen we af. (er is veel te veel geld in omloop, dat moet rollen. Dat werkt niet)
Alle niet direct noodzakelijke productie stoppen. De hele landbouw wordt gericht op herstel: basis voedsel pakket voor bewoners via voedselbossen en daartussen wat biologische strokenlandbouw, Niets meer buiten seizoen, geen (actieve) kassen meer. Materialen, vrijwel alleen nog biobased. Metalen alleen nog gerecycled, en voor paar noodzakelijke gereedschappen als een schop voor grondbewerking..Transport alleen nog per fiets of OV-vorm.
Woningverwarming: 1 ruimte beperkt verwarmd met kleine gaskachel, binnen minimaal CO2 budget . Bouwen: zo min mogelijk, woningsplitsing en kleiner wonen. Herverdeling zonnepanelen: Iedereen de opbrengst van twee stuks (al geïnstalleerde) panelen, en kleine accu, voor wat licht en tv s’avonds.
Klinkt heftig, inderdaad, maar denk algemeen aan begin jaren zestig vorige eeuw, als model. Misschien net iets meer, op basis van wat we al hebben gerealiseerd aan infrastructuur sinds destijds, en nieuw opgebouwde kennis. Maar geen uitbreidingen meer. Het CO2 budget daarvoor is feitelijk op. Alles gestuurd door voor iedereen gelijk (en dalend) CO2 inkomen.
Dat is het..
Of dus feesten, en wachten op een doorbraak: van een technologie of van een dijk.
