Was er nog een vergeten afgelopen keer: Sustainable development Goal 11, Sustainable cities.
Ook hier de vraag : wat is duurzaam? Onder die noemer is zoveel bijeen gebracht, allemaal leuke dingen voor de mens, dat dat niet echt opschiet: En dan gaan we het zeker ook nog smart doen, met veel energie voor dataverkeer en data centers,om nog niet te spreken van materialen om alles smart te regelen. Zeker in de geïndustrialiseerde wereld , die dit target omarmt: de Steden trappen er in, en gaan ervoor. Terwijl er enorme bedreigingen zijn voor steden, en hoe gaan zij hun burgers helpen, als er kinken komen in de globale distributie netwerken? Als de stroom uitvalt, als de hittegolven groter worden, als drinkwater bronnen zijn opgedroogd, als er pandemieën uitbreken, als er voedsel tekorten zijn ? Wat we nodig hebben zijn steden met een noodplan. Steden die overleven in tijden van nood, die dan juist hun burgers beschermen. Steden die energie en grondstoffen verbrassen aan allerlei leuke dingen voor de mens, is geen behoefte, steden die hun stad zo inrichten dat de effecten van bedreigingen alleen maar groter worden. Door groei, verdichting, energieafhankelijkheid, outsourcing van voorzieningen, export gerichtheid, waardoor ze zelf negens meer in kunnen voorzien, etc.
Er zijn zelfs steden, zo maak ik mee, die bedrijven aantrekken om zgn. te groeien, terwijl er voor die bedrijven geen werknemers in die regio zijn: in aantal ( er was geen werkloosheid) of in opleiding. En die steden gingen dus mensen aantrekken, maar moeten daarvoor weer uitbreiden en bouwen. ( en jawel, wel duurzaam bouwen…, terwijl het helemaal niet nodig zou zijn egweest om te bouwen. Het uiteindelijke resultaat is alleen maar import van onderdelen en export van producten, door mensen die er eerder niet woonden… Die wellicht eerder elders in de zorg of onderwijs actief waren, waar ze nu mensen tekort komen… En wie zorgt voor die extra mensen als er problemen komen, wie in die stad heeft dat ingecalculeerd? Daarvoor voorzieningen getroffen?
We hebben geen steden nodig die smart zijn, of zgn ‘duurzaam willen groeien’. Wat nodig is zijn steden met een plan voor basis voorzieningen in tijden van crises. Steden maw die
‘calamiteiten-proof’ zijn. De echte SDG 11 : de crisis-bestendige stad
PS: Kijk even naar het originele icoon: het 3e gebouw suggereert dat het zonnepanelen heeft, maar wordt beschaduwt door het tweede gebouw…. Wat ook nog een op een lift-gebouw lijkt, waar mensen bij calamiteiten als ratten in de val zitten. Dus in het nieuwe icoon dat gebouw maar weggelaten, en vervangen door een appelboom, als symbool voor lokale zelfredzaamheid.
en de nieuwe balans, mt nr 11: