Ik werd onlangs weer een paar maal getriggered door de term: ‘Energy Poverty’. Energie armoede, in allerlei rapporten en tweets [1-4] . Meestal bedoeld als in weinig toegang tot olie gas en kolen, in wat dan het armere deel van de wereld wordt genoemd.
Maar bestaat dat wel, energie armoede? Energie armoede staat immers afgezet tegen degenen die overvloedig fossiele brandstoffen verbranden, en daarmee een klimaatramp veroorzaken. Feitelijk is er eerder sprake van olie-verslaving van een klein deel van de wereld, dan van energie armoede van dat andere deel. De rijkste 1 miljard mensen -van de 7,5 miljard, is verantwoordelijk voor 50% van het energiegebruik .
Het is een wereld van twee snelheden: die van de industrialisatie, en van hen die daar niet aan toe zijn gekomen, of zijn gebruikt (geplunderd) als voorraadkamers voor die geïndustrialiseerde landen. En als gevolg daarvan zijn blijven steken in een energie balans van voor die industriële en fossiele revolutie. Terwijl wij dus nu weten dat we terug moeten naar die situatie: leven van hernieuwbare energie. Zoals miljoenen dat nu nog doen, die rond moeten komen van een dagelijkse portie hout, om het warm te krijgen of om op te koken.
Uiteraard gunnen we die niet fossiel-verslaafde landen meer energie, maar feitelijk is dus niet energiearmoede het probleem, is dat er een van energie-zwelgers, ofwel rijke stinkers.
Ofwel het verschil tussen hen die de was aan de waslijn hangen end e wind zijn werk laten doen , en hen die daarvoor een circulaire wasdroger aanschaffen, gekoppeld aan windturbine. Het is toch geen armoede om de was aan een waslijn te drogen, het is extravagant als je dat met een wasdroger doet en verwacht dat de overheid wel een windturbine bouwt om die van (hernieuwbare) energie te voorzien. Met alle gevolgen van dien op energie en materiaalgebied
Energie armoede is een term die dan ook is bedacht door hen die zwelgen in ‘verboden’ energie (-vruchten), en hun schaamte gevoel proberen te sussen door te roepen dat die anderen dan ook maar excessief verboden energie moeten gaan gebruiken.
Oh ja, we noemen dat tegenwoordig anders natuurlijk: zij hebben ook recht op een windturbine. Alles opgelost natuurlijk…
Terwijl wij de pijplijnen met Rusland aanleggen. Om toch maar een backup te hebben in de vorm van fossiel aardgas. Het mocht eens niet lukken met die hernieuwbare energie. En Nederland is helemaal hypocriet, die gooit zijn eigen aardgasvelden dicht, om dat het daardoor een beetje rammelt in de ondergrond, om vervolgens gas te gaan importeren. En dar zelfs dan waterstof van te maken en te roepen hoe groen ze wel niet bezing zijn. Hoe blasé ben je dan wel niet. En dan over energiearmoede discussiëren? Met ander woorden om daarmee de eigen standaard aan zwelg-energie-gebruik tot het ‘normaal’ te verklaren.
Het is eigenlijk andersom, wij moeten in feite tot energiearmoede gedwongen worden…
Het echte probleem is dat wij, de zwelgers, moeten leren leven zonder die fossiele brandstoffen. Want die kunnen we ons niet mee permitteren. En in principe ook niet het gebruik aan zonnecellen, zoals wij die nu installeren: want in feite kunnen wij ons dat ook niet permitteren, die worden gemaakt met fossiele brandstoffen [5] en die willen we nu juist uitfaseren. Dus dat brengt ons direct op gelijke hoogte: de energie behoeftigen en de energie verkwisters. En wat is dan energie armoede…?
als je geen hout meer hebt om op te koken, en geen energie of brandstof cq hout om je huis te verwarmen, dan wordt het echt armoede. Tenminste als je woont in gematigde streken. Het is weer een enorme luxe cq verspilling als je denkt te kunnen wonen op een plek die enorm veel energie vereist om te overleven, cq te verwarmen.
Wat zou dan een hoeveelheid energie zijn die we als minimum zouden kunnen hanteren, en voor iedereen dan dus wel. Dan moeten we er van uit gaan dat dat in principe voortkomt uit de eigen arbeid . En de te leveren arbeid is weer afhankelijk van de zon, voor voedsel groei. In feite gaat het nog een stap verder: het is uitsluitend zonne-energie waarvan wij moeten leven. [6] . Al het andere is van binnen het aards systeem, en put dus per definitie uit. Daarbij, energie gaat per definitie altijd verloren in een proces , dat wil zeggen, wordt onbruikbaar, dus als die van binnen het eigen systeem komt raakt dat proces uitgeput. De zon is de enige constante toevoer.
Maar dan is dus een eerlijk energie aandeel: de zon instraling per jaar gedeeld door aantal mensen. En dan ook nog eens dat deel dat door land kan worden vastgelegd, want aan directe zonnestraling hebben we behalve een beetje passieve verwarming en daglicht, weinig , tenminste in de actief bruikbare zin. Dat zal eerst omgezet moeten worden. En wat is dat aandeel dan? Per persoon is er nu 1,8 bruikbare ha per persoon, om van te leven. Direct of indirect van de zon .
Dus een armoede grens is als je minder hebt te besteden als dat aandeel. Maar ook niet meer. Als je meer hebt is dat extreme energieverslaving , ten koste van anderen
Dat is overigens ook het probleem dat ik met de SDG’s heb. Die gaan impliciet uit van een veel te hoog gemiddelde per persoon, (nog afgezien van de verkeerde prioriteiten volgorde. [zie 7] .
Dat is gewoon niet waar te maken, zeker niet als we tegelijk klimaat doelen stellen, en dus zonder fossiele brandstoffen verder moeten.
Ik snap ook wel dat dat een lastige boodschap is, daarvoor is de nood nog niet hoog genoeg. Dus zullen we per definitie eerst moeten zorgen dat ons het water aan de lippen staat , voordat we bereid zijn iets van die luxe te laten vallen. Het voor-komen is dus per definitie onmogelijk. Maar als we eerst eens zouden beginnen met het juist te framen, en niet over energiearmoede te praten, als daar externe energie mee bedoeld wordt, maar over excessieve energierijkdom. Ofwel over een inequality gap, net zoals dat economisch het geval is, in negatieve zin dan wel. En die energy-inequality-gap is nog veel pregnanter als die inkomens-gap, al is die in principe ook weer de oorzaak.
[1] tno energy poverty in NL…
https://www.tno.nl/en/about-tno/news/2020/11/energy-poverty-and-the-energy-transition/
[2] eu energy poverty in eu…
[3] Habitat
https://www.habitat.org/emea/about/what-we-do/residential-energy-efficiency-households/energy-poverty : Energy access is not equally distributed around the globe: it is estimated that the almost 3.5 billion with limited access are responsible for less than 10% of the total household final energy demand, while 1 billion people with energy consumption levels at or above European standards is responsible for half of global energy consumption.
[4] According to 2018 IEA World Energy Outlook there are currently 1 billion people in the world – 13% of the total population – with no access to electricity, mostly in Africa and South Asia. In sub-Saharan Africa, it is estimated that approximately 600 million people – 57% of the population – live without electricity, against the 350 million people – representing 9% of the population – who lack access in developing Asia.
[5] http://ronaldrovers.nl/zonnepanelen-ze-helpen-niet/
[6] http://ronaldrovers.nl/leven-van-2-hectare-en-dat-niet-eens/
[7] http://ronaldrovers.nl/de-vn-duurzame-doelen-aangepast-voor-rijke-landen/